Jak nauczyć kota aportować?
Psy uwielbiają zadowalać swoich właścicieli, jednak koty są bardziej zainteresowane zadowalaniem samych siebie. Realizując tę prostą koncepcję, możesz zrozumieć, dlaczego do nauczania kota aportowania należy podchodzić inaczej niż w przypadku szkolenia psa. Jeśli chodzi o szkolenie kota, istnieje kilka podstawowych technik, które trzeba znać, aby odnieść sukces.
Często jest tak, że jedyna zabawa z kotem w aportowanie wygląda w następujący sposób: rzucamy zabawkę, kot się na nią rzuca, zupełnie jak na polowaniu. Może nawet przez chwilę się z nią pobawi, jednak szybko się nudzi i porzuca swoją zdobycz w miejscu, gdzie ją dopadł.
Czy koty aportują?
Niekiedy wydaje nam się, że aportowanie jest tylko dla psów. Nic bardziej mylnego! Koty także lubią bawić się w aportowanie, jednak myślą inaczej niż psy, dlatego też w zupełnie inny sposób należy podejść do takiej nauki.
Zabawa w aportowanie może być uznawana za domenę psa, ale naturalny instynkt łowiecki kota, który polega na podchodzeniu i skakaniu, sprawia, że jest to również doskonała zabawa dla kotów. Koty nie są ogólnie znane z wykonywania poleceń, ale nie jest wielkim trudem wyobrażanie sobie, dlaczego koty lubiłyby gonić poruszający się obiekt, biorąc pod uwagę, jak gra naśladuje polowanie.
Niektóre rasy kotów mogą być bardziej zainteresowane aportowaniem zabawek niż inne. Na przykład Maine Coon jest znany z tego, że jest aktywny i lubi grać w aportowanie. Jednak każdy kot, który jest żartobliwy i energiczny, może zostać zachęcony do zabawy, jeśli ma odpowiedni nastrój.
Nauka posłuszeństwa kota
Istnieje kilka podstawowych zasad, którymi należy się kierować podczas nauki posłuszeństwa kota.
Gdy rozpoczynamy jakąkolwiek naukę kota, warto pamiętać, że należy szanować to, co koty robią, a czego nie. Nie powinniśmy gapić się na swojego kota, ani głośno hałasować podczas treningu czy szkolenia. Koty bywają niezwykle kapryśne, dlatego, gdy kot nie chce się bawić lub całkowicie ignoruje Twoje wysiłki, nie powinniśmy go zmuszać. Koty należy tresować, gdy czują się chętne do zabawy. W ten sposób okażemy szacunek naszemu zwierzakowi.
Konsekwentnie powinniśmy rozpoznawać, kiedy kot robi to, co chcemy, i bądźmy konsekwentni w tym, jak informujemy kota, że robi rzeczy, których nie lubimy (na przykład chodzenie po blatach/stołach). Stanowcze „nie” lub klaskanie, gdy źle się zachowuje, może zadziałać, ale kiedy robi coś, co akceptujemy, nie klaszczmy. Zamiast tego pogłaszczmy kota lub dajmy smakołyk. Takie konsekwentne działania szybciej nauczą kota – co jest dobre, a co niepożądane.
Koty uwielbiają małe smakołyki jako nagrodę za dobre zachowanie. Jednym z sekretów tego, jak nauczyć kota aportować, może być po prostu posiadanie odpowiednich smakołyków. Należy używać ich tylko wtedy, gdy zrobi to, co chcemy. Koniecznie pamiętajmy żeby nie przesadzać, aby nie dodawać niechcianych kilogramów.
Istotny jest także czas. Warto najpierw zbudować silną relację z kotem, zanim zaczniemy go trenować. Czas odgrywa kluczową rolę także w procesie nauki, niektórym kotom nauka posłuszeństwa może zająć więcej czasu.
Tresowanie kota- czy to jest możliwe?
Wbrew powszechnemu przekonaniu koty można wyszkolić. Możemy nauczyć ich przydatnych zachowań, a także nowatorskich sztuczek. Czasami nawet możemy wyszkolić ich do rywalizacji w różnego rodzaju turniejach.
Oczywiście istnieją pewne różnice w sposobie szkolenia psów i kotów. Koty nie są tak samo motywowane pochwałami jak psy. Koty też mniej instynktownie skłaniają się do współpracy ze swoimi ludzkimi towarzyszami. Ale to nie znaczy, że nie da się ich wytresować. Dzięki odpowiednim metodom – i odrobinie kreatywności z naszej strony – kot szybko może zadziwić tym, czego może się nauczyć.
Warto tutaj zaznaczyć, że koty reagują przede wszystkim na pozytywne wzmocnienie, np. nagrody, a nie na negatywną karę. Karząc kota niczego nie zyskamy. Koty należy uczyć nowego zachowania jedynie poprzez pozytywne szkolenie oparte na nagrodach. Kara i dominacja nie są zdrowymi metodami ani nie są skuteczne. Kara wywołuje stres, a stres jest jedną z najczęstszych przyczyn zachowania problemowego u kotów, w tym eliminacji poza kuwetę i kompulsywnego czesania się.
