Kot Maine Coon wywodzi się z Ameryki Północnej, którego jest naturalnym mieszkańcem. Dwuczłonowa nazwa rasy odnosi się do jednego ze stanów USA – Maine oraz do angielskiego słowa „racoon”, czyli… szopa. Maine Coony z pewnością nie są jednak krzyżówką kota i szopa, jak głosi jedna z legend. Być może powstanie tej rasy było efektem spotkania miejscowych kotów krótkowłosych z przywiezionymi przez Wikingów kotami norweskimi lub też długowłosymi tureckimi angorami, sprowadzonymi przez europejskich marynarzy. Niezależnie od ich pochodzenia, kot Maine Coon są kotami cieszącymi się coraz większą popularnością na całym świecie.
Wygląd – kot Maine coon
Trzeba przyznać, że ogon Maine Coonów rzeczywiście przypomina puszty ogon szopa pracza! Wygląd kotów tej rasy jest bardzo specyficzny. Przede wszystkim zwraca uwagę ich sierść, która jest długa, gęsta, jedwabista i pozbawiona podszerstka. Koty są średniej wielkości, ich waga oscyluje w granicach siedmiu kilogramów, choć zdarzają się osobniki ważące nawet dziesięć kilogramów. Zauważalna jest różnica w rozmiarach samców i samic – kotki osiągają mniejsze rozmiary. Głowa ma charakterystyczny, trójkątny kształt, pysk jest wydłużony, z kolei oczy są skośne, średniej wielkości. Uszy są duże i bardzo włochate, zakończone pędzelkami. Łapy Maine Coonów są dość długie i szczupłe, zakończone mocnymi, okrągłymi i dużymi stopami. Podobnie jak całe ciało Maine Coonów stopy pokryte są obficie futrem, co wynika bezpośrednio z przystosowania do życia w zimnym, często śnieżnym klimacie. Umaszczenie bywa rozmaite – białe, szare, dymne, srebrzyste pręgowane tabby, brązowe, niebieskie i rude tabby, szylkretowe, calico, kremowe i niebiesko – kremowe.
Charakter kota Maine Coon
Koty Maine Coony są kotami wysoko cenionym przez rodziny z dziećmi, ponieważ charakteryzują się naturalną łagodnością i chętnie przebywają z ludźmi. Nawiązują silną więź z właścicielem, dzięki czemu bez większych trudności zmieniają otoczenie, adaptując się do nowych warunków – jeśli tylko towarzyszy im opiekun. Uwielbiają zabawy i pieszczoty, domagają się uwagi właściciela. Pomimo łagodności Maine Coony posiadają w sobie pewną dzikość, lubią od czasu do czasu wychodzić na dwór gdzie najefektywniej rozładowują nadmiar energii. Są bardzo zainteresowane otoczeniem, które chętnie eksplorują. Większość Maine Coonów bez problemu przyzwyczaja się do spacerowania na smyczy, cenią sobie również osiatkowane balkony. Oczywiście można je wychować na koty przebywające wyłącznie w domu, jednak nie są to dla nich najbardziej optymalne warunki życia. Co ciekawe Maine Coony nie boją się wody, być może ze względu na gęstą pokrywę futra. Bardzo charakterystyczne są wydawane przez nie dźwięki, które przypominają nieco ptasi świergot.
Żywienie Majkuna
Maine Coony są kotami dużymi, więc siłą rzeczy jedzą więcej od ras mniejszych. Należy zwrócić uwagę żeby spożywana przez nie sucha karma składała się z chrupek o większej wielkości od standardowej. Ze względu na predyspozycje do chorób stawów warto zdecydować się na karmę poprawiającą ich kondycję. Skład karmy powinno stanowić przede wszystkim mięso, w dużo mniejszym stopniu węglowodany. Maine Coony z powodzeniem można żywić karmą wyłącznie mokrą. Kot Maine Coon nie pogardzą również surowym mięsem, jednak w tym przypadku należy pamiętać o zasadach jego podawania. Przede wszystkim aby uniknąć zarażenia pasożytami mięso należy co najmniej trzy dni przed podaniem zamrozić, co pozwoli na wyeliminowanie ewentualnych szkodliwych mikroorganizmów. Nie należy też podawać kotom wieprzowiny. W żywieniu Maine Coonów można postawić wyłącznie na dietę BARF, czyli „biologicznie odpowiednią surową dietę”, jednak należy pamiętać, że dieta ta wymaga dużej samodyscypliny i uwagi ze strony właściciela.
Pielęgnacja kota Maine coon
Podstawą pielęgnacji Maine Coonów jest dbałość o ich długie i gęste futro, które pozostawione samo sobie szybko może znaleźć się w opłakanym stanie. Kota należy więc regularnie czesać, na przykład szczotką z końskiego włosia i grzebieniem o sztywnych zębach. Jeśli chcemy aby kot zachował swoją piękną, puszystą kitę, do jej czesania należy podjeść bardzo ostrożnie. Przydatny będzie również puder do sierści, a od czasu do czasu można kota wykąpać, co jednak nie jest konieczne. Prócz pielęgnacji sierści, tak jak w przypadku innych kotów należy kontrolować stan uszu oraz przycinać pazury.
Wady i zalety
Niezaprzeczalną zaletą Maine Coonów jest ich łagodność, zdolność przywiązywania się do właściciela i towarzyskość. Łatwo adaptują się do nowych warunków, nie są zbyt skoczne, raczej nie uskuteczniają wędrówek po szczytach szaf. Dla niektórych osób wadą może być ich potrzeba ruchu i zabaw, które należy włączyć do codziennej rutyny. Podobnie ma się sprawa z pielęgnacją sierści – w tym przypadku nie ma taryfy ulgowej, musi być ona przeprowadzana regularnie i dokładnie. Prócz tego Maine Coony mają predyspozycje do pewnych schorzeń, które mogą lecz nie muszą wystąpić. Należą do nich przede wszystkim kardiomiopatia przerostowa (HCM), dolegliwości ze strony zębów, kości i stawów oraz wielotorbielowatość nerek.