Kot tajski to nowa nazwa azjatyckiej rasy zwierząt, która istnieje już od dłuższego czasu. Jest spokrewniona z wyhodowanymi na Zachodzie kotami syjamskimi, choć stanowi odrębny gatunek. Koty tajskie powstały w sposób naturalny w Tajlandii. Określane są również jako Wichien Maat, tradycyjne koty syjamskie czy jabłkogłowe koty (z angielskiego Applehead).
Koty tajskie zostały przywiezione z Tajlandii (dawnego Syjamu) na Zachód na przełomie XIX i XX wieku. Pomimo wspólnych korzeni kotów tajskich i kotów syjamskich, zabiegi hodowlane doprowadziły do wyodrębnienia się właśnie tych dwóch odmian. Kwestia rozróżniania tych dwóch odmian jest dosyć sporna. Niektóre z organizacji felinologicznych nie uznają nazwy kot tajski, akceptując jednocześnie tę rasę jako kot syjamski w starym stylu (z ang. Old-Style Siamese).
Charakterystyczną cechą tych zwierząt jest specyficzne ubarwienie typu point. Większość umaszczenia kota jest jasna, ze znacznie ciemniejszymi akcentami, na przykład obejmującymi m.in. obszar głowy, łap, uszu czy ogona. Co ciekawe, takie ubarwienie może występować u innych ras zwierząt (nie tylko kotów). Jednak jest przede wszystkim kojarzone właśnie z kotami tajskimi i rasami spokrewnionymi.
Kot tajski to odmiana krótkowłosa z delikatną w dotyku sierścią. Są średniej wielkości, a do tego proporcjonalne. Posiadają pyszczek w kształcie klina, nad którym znajdują się szerokie u podstawy uszy. Między nimi wyłania się długie i płaskie czoło, a pod nim zagadkowo i tajemniczo wyglądające niebieskie oczy. Koty tajskie osiągają wagę do ok. 7 kilogramów, a mierzą do 60 cm. Zazwyczaj żyją od 12 do 16 lat.
Charakter kota tajskiego
Kot tajski ma raczej żywy temperament i niezależny charakter. Bywa jednak uparty i bardzo rozmowy (przez mruczenie czy miauczenie daje znać, jak się czuje). Niezwykle inteligentny, a do tego odważny. Posiada swoisty urok, który ma duży wpływ na właściciela. Z drugiej strony koty tajskie mocno przywiązują się do wybranych przez siebie ludzi i są bardzo towarzyskie; mają dużo energii do przebywania z innymi. Nadają się do życia z małymi dziećmi i innymi zwierzętami, na przykład psami. Gdy zostaje w domu na dłużej, powinny mieć do towarzystwa inne zwierzę.
Koty tajskie uwielbiają wszelkie zabawy, wręcz zapraszają do nich właściciela. Szczególnie podoba im się aportowanie. Przy odpowiednim treningu potrafią chodzić na smyczy.
Żywienie
W przypadku kota tajskiego, zalecane jest stosowanie trzech rodzajów posiłków, aby zachować jego zdrowie:
- Karma sucha – dla kociąt tajskich najbardziej odpowiednia karma z dużą zawartością tłuszczu i białka. Dorosłym kotom tajskim powinno się podawać karmę zawierającą ok. 25% białka i 40% tłuszczu, a do tego błonnik, witaminy oraz kwasy Omega-3 i Omega-6. Tajskie staruszki natomiast nie potrzebują już pełnowartościowych produktów ze względu na dużo niższą aktywność fizyczną.
- Karma mokra – powinna zawierać minimum 35% białka, od 15% do 25% tłuszczu i nie więcej niż 5% węglowodanów. Oprócz tego wcześniej wspomniane kwasy Omega, a także bardzo małe ilości tauryny (maksymalnie 0,1 %) i fosfor, wapń, magnez, żelazo, potas.
- Karma domowej roboty – w tym przypadku szczególnie polecane są plastry gotowanej szynki lub indyka. Do tego można dodać kurczaka, tuńczyka czy dorsza. Zabronione jest podawanie surowego mięsa. Tak więc dieta BARF i kot tajski to złe połączenie. Ta rasa musi czasem się oczyścić, dlatego warto zaopatrzyć się w nasiona dla ptaków, przesypać je do pojemnika i postawić w miejscu dostępnym dla naszego mruczka. Oczywiście należy pamiętać o zapewnieniu stałego dostępu do wody.
Pielęgnacja
Oprócz standardowych zabiegów pielęgnacyjnych (mycie zębów, szczotkowanie, przycinanie pazurów) kot tajski potrzebuje przestrzeni i nie może stale przebywać w pomieszczeniu. Dlatego ważne jest nauczenie go chodzenia na smyczy. Pozwoli to zachować dobre zdrowie fizyczne i psychiczne tego zwierzęcia. Jeśli chodzi o wcześniej wspomniane szczotkowanie, nie trzeba robić tego często ze względu na jego krótką sierść. Kot tajski może chorować na astmę czy różne odmiany raka, więc trzeba stale kontrolować jego zdrowie i zwracać uwagę na ewentualne znaki, które nam daje (bo gdy będzie coś mu dolegać, w końcu nam o tym „powie”).
Wady i zalety
Wady kota tajskiego
- Charakterystyczne i częste miauczenie może przeszkadzać,
- wymagają dużej atencji ze strony właściciela,
- żywy charakter i wysoka inteligencja mogą przejawiać się w psotach,
- duże ryzyko astmy.
Zalety kota tajskiego
- Przyjazny,
- aktywny,
- uczuciowy,
- można go trenować, uczyć sztuczek
- lubi dzieci.
Wzorzec
Kod EMS: THA
Kot tajski, IV kat wg. FIFe
- Pochodzenie – Tajlandia
- Waga – nie więcej niż 7 kg
- Wielkość – średni
- Uszy – stosunkowo duże, szerokie u podstawy; owalne końcówki
- Futro – krótkie, gładkie i lśniące
- Ogon – tej samej długości, co reszta ciała
- Kończyny – średniej długości, eleganckie; łapy owalne
- Kolor – seal, niebieski, czekoladowy, lilowy, czerwony, kremowy
- Oczy – duże i owalne; kolor niebieski
- Głowa – smukła w kształcie klina; płaskie i długie czoło
- Nos – lekko wygięty do dołu na jego końcu