Żywienie kota czyli zdrowie kota, a co za tym idzie jego samopoczucie, zachowanie i wygląd, w ogromnej mierze uzależnione jest od tego w jaki sposób jest żywiony. Prawidłowa dieta kota jest fundamentem jego pielęgnacji. Opiekun, który bierze zwierzę do swego domu powinien zawczasu rozszerzyć swoją wiedzę w tym zakresie. Co więc kryje się za stwierdzeniem – prawidłowe żywienie kota?
Jak żywić kota?
Koty mają pewne wrodzone instynkty dotyczące odżywiania. Przede wszystkim najchętniej spożywają kilka niewielkich porcji jedzenia dziennie. Podanie kotom jednej, czy dwóch większych porcji w ciągu dnia, nie jest dobrym pomysłem, ponieważ taki sposób odżywiania nie jest zgodny z ich metabolizmem. W związku z tym nasuwa się pytanie – czy koty powinny mieć stały dostęp do karmy i czy żywienie kota jest faktycznie, aż tak ważnym elementem jego wychowania? Należy przyznać, że wielu właścicieli kotów postępuje właśnie w ten sposób, zwłaszcza jeśli zwierzęta są karmione wyłącznie suchą karmą. Jednak zdecydowanie lepszym pomysłem, zapobiegającym równocześnie kociej otyłości, jest podawanie kotom około pięciu niewielkich posiłków dziennie.
Ile kot powinien jeść ?
Kot młody:
- Kot nowo narodzony– 92.1 g (waga kota) / 28.3 g (gram karmy)
- Kot – w wieku około 5 tyg – 453.6 g (waga kota) / 85.0 g (gram karmy)
- Kot – około 10 tyg – 907.2 g (waga kota) / 141.7 g (gram karmy)
- Kot – około 20 tyg. – 2 kg (waga kota) / 170 g (gram karmy)
- Kot – około 20 tyg. – 2,9 kg (waga kota) / 198.4 g (gram karmy)
Kot dorosły:
- Kot – płeć bez znaczenia – 2,9 – 4,5 kg (waga kota) / 170 – 240.9 g (gram karmy)
- Kotka w ciąży – 3,1 – 3,6 kg (waga kota) / 240.9 g (gram karmy)
- Kotka karmiąca – 2,4 kg (waga kota) / 396.9 g (gram karmy)
- Kastrat – 2,5 – 4,5 kg(waga kota) / 170 – 205.5 g (gram karmy
Składniki kociej karmy
Koty są mięsożercami, co widoczne jest w ich budowie i myśliwskich instynktach. W związku z tym do ich prawidłowego rozwoju i utrzymaniu dobrego zdrowia, niezbędne jest dostarczanie pokarmu o wysokiej zawartości mięsa, które może stanowić nawet około 85% całej karmy. Należy przy tym położyć nacisk na jego wysoką jakość, jak również odpowiednią ilość zawartego w nim białka – około 50 do 60%. Niezbędny jest również tłuszcz zwierzęcy, którego całkowita zawartość w pokarmie powinna wynosić od 20 do 30%. Takie diety bardzo często posiadają koty rasy maine coon co jest zrozumiałe przez ich gabaryty. Z kolei węglowodany powinny stanowić nie więcej niż 8% karmy. Kotu można podawać mięso wołowe, cielęcinę, jagnięcinę, królika i drób. Niewskazane jest mięso wieprzowe. Zalecane jest również karmienie kotów mięsem rybim, które jest bogatym źródłem kwasów omega 3, fosforu i innych cennych składników odżywczych. Prócz tego jest ono lekkostrawne i dobrze tolerowane przez przewód pokarmowy. Warzywa powinno się podawać w niewielkich ilościach, jak również ograniczyć węglowodany. Ważnym składnikiem pokarmu jest tauryna.
Karma sucha czy mokra?
Powracając do bardziej popularnych wśród opiekunów metod żywienia ich podopiecznych, warto omówić kwestię wyboru pomiędzy karmą suchą a mokrą. Każda z nich ma swoje zalety.
Do zalet karmy mokrej należy intensywny zapach, który pobudza apetyt u kota. Istotniejsza jest jednak wyższa zawartość wody w mokrej karmie, w stosunku do karmy suchej. Jest to ważne, ponieważ w naturze koty pobierają większość wody właśnie z pokarmu i nie mają instynktownego nawyku picia w dużych ilościach.
Karma sucha z kolei jest na ogół wygodniejsza dla właścicieli. Nie wymaga każdorazowego mycia miski, jej zapach jest mniej intensywny od karmy mokrej, wychodząc z domu można nasypać jej większą ilość i nie martwić się, że kot będzie głodny. Żywienie kota więc sucha karma, ze względu na liofilizację, zawiera mniej konserwantów od karmy mokrej
Choć obie metody karmienia maja swoich zwolenników i przeciwników, należy stwierdzić że obie są do przyjęcia i nie są zależne od posiadanej rasy kota. Często stosowaną przez opiekunów metodą jest podawanie w większości karmy suchej, zaś urozmaicanie jej mokrą lub też gotowanym lub surowym mięsem. Jest to rzeczywiście rozsądne wypośrodkowanie obu metod, które zaspokaja kocie potrzeby zdrowotne. W ramach urozmaicania diety można kotu podawać nie tylko mięso (w tym rybie), ale także od czasu do czasu nabiał w postaci twarogu, sera lub jaj.
Jakość sklepowych karm to podstawa
Niezależnie od tego czy opiekun zdecyduje się na podawanie karmy mokrej czy suchej, podstawą prawidłowego żywienia jest wysoka jakość pokarmu. Popularne marki, reklamowane od lat w telewizji, najczęściej nie zaspokajają potrzeb żywieniowych kota. Dobra karma powinna zawierać wysokiej jakości mięso, zaś mało węglowodanów. Idealnie byłoby gdyby karma w około 85% składała się z mięsa. W praktyce znalezienie takiej karmy w przystępnej cenie nie jest łatwe, lecz warto wybierać taką gdzie zawartość mięsa zbliżona jest do podanej wartości. Należy zaznaczyć, że mięsem wysokiej jakości nie jest mięso oddzielane mechanicznie od kości, które w składzie wymienione jest jako MOM.
Karmienie kota surowym mięsem
Od wielu lat popularny jest pogląd, że kota lepiej nie karmić surowym mięsem, głównie ze względu na potencjalne zarażenie pasożytami. W związku z tym wielu właścicieli kotów poddaje mięso obróbce termicznej i dopiero po niej podaje je pupilowi. Jednakże od pewnego czasu zaczęły się podnosić głosy, w obronie wprowadzenia do kociej diety surowego mięsa. Eliminacja pasożytów jest możliwa przez wcześniejsze kilkudniowe mrożenie porcji mięsa. Część opiekunów decyduje się więc na podawaniu kotu od czasu do czasu surowego mięsa. Istnieje jednak grupa, która całkowicie opiera na nim żywienie kota.
Czym jest BARF?
Dieta oparta przede wszystkim na surowym mięsie nazywana jest BARF- Biologically Appropriate Raw Food, czyli Biologicznie Odpowiednie Surowe Pożywienie. Inspiracją do usystematyzowania diety była obserwacja dzikich zwierząt i ich naturalnego sposobu odżywiania się. Za prekursora tej metody uważa się australijskiego naukowca Iana Billinghursta. Doszedł on do wniosku, że najbardziej optymalnym będzie pożywienie zbliżone do tego, które zjadają koty dzikie. Jego argumentacja opiera się na przekonaniu, że koty będące zwierzętami udomowionymi, pod względem fizjologicznym i anatomicznym, nie różnią się od swych dzikich krewnych.
Zbilansowana dieta BARF polega więc na podawaniu surowego mięsa, ale również podrobów i kości, wzbogacanych naturalnymi suplementami między innymi olejami, algami, tauryną, mączką kostną, skorupkami jaj. Warzywa nie są zalecane, chyba że istnieją przesłanki zdrowotne do ich podawania, jak na przykład zaparcia. Białko i tłuszcze zwierzęce – to główne składniki diety BARF.
Czego nie powinie jeść kot?
Przede wszystkim kot nie powinien jeść potraw przyrządzonych dla ludzi. Niemal zawsze zawiera ono dodatki i przyprawy, które mogą być bardzo szkodliwe dla zwierzęcia. Z całą pewnością szkodliwe są cukier i sól. Czasem zdarza się, że kot ściągnie coś ze stołu korzystając z nieuwagi właściciela. Takie sytuacje czasem się zdarzają i warto podejść do nich ze spokojem. Są jednak produkty, które lepiej mieć na oku, jak choćby czekolada. Czekolada zawiera bowiem teobrominę, które źle wpływa na mięśnie, układ nerwowy i krwionośny kota.
Podsumowanie żywienia kota
Niezależnie od obranej metody żywienia kota, najistotniejsze jest dostarczenie mu odpowiednich składników odżywczych. Najistotniejszym z nich jest dobrej jakości mięso, o wysokiej zawartości tłuszczów i białka. Należy pamiętać o tym, że MOM nie spełnia tych standardów. Wybierając kocią karmę, należy wystrzegać się tej, która zawiera dużą ilość węglowodanów. Dietę opartą na karmie suchej i/lub mokrej warto wzbogacać dodatkami w postaci surowego lub gotowanego mięsa, jaj, podrobów, ryb, jogurtu bądź twarogu. Podając kotu mięso surowe należy pamiętać o jego uprzednim, kilkudniowym mrożeniu w niskiej temperaturze. Decydując się na żywienie metodą BARF należy z kolei rozszerzyć swoją wiedzę o niej, sięgając po odpowiednie publikacje. Znaleźć w nich można wskazówki dotyczące komponowania i gramatury posiłków, zasad ich podawania oraz suplementacji mięsa odpowiednimi składnikami.